De muzikant
Eerder schreef ik over De Nieuwe Ooster in Amsterdam, een begraafplaats en crematorium in onze hoofdstad waar ik heel graag kom. Vandaag, vrijdag 28 juni, mocht ik wederom een uitvaart begeleiden van een familie die (geheel onverwachts) afscheid moest nemen van hun geliefde. Deze uitvaart vond plaats vanuit de kleine aula die ruimte biedt aan 35, maximaal 40 personen, en dat was voldoende, had de familie ingeschat. Echter, veel meer mensen hadden belangstelling voor de uitvaart. Zéker 70 personen moesten in de kleine aula worden ondergebracht, veel mensen moesten staan maar de familie was ontroerd en aangenaam verrast.
De overledene was een muzikant in hart en nieren, dus nadat de twee kleinkindjes de kaarsen bij opa hadden aangestoken werd de plechtigheid voornamelijk ingevuld met muziek. Nummers door de overledene zélf gezongen, terwijl er foto’s van zijn (muzikale) leven werden getoond op het scherm. Aansluitend werd de overledene begeleid door zes dragers naar zijn laatste rustplaats; het familiegraf, waar hij werd begraven bij zijn ouders. Wat ik persoonlijk heel ontroerend vond waren de twee kleinkinderen die al de hele middag rondliepen met één bloem die ze zélf op het graf, bij opa, mochten leggen. Dit deden ze dan ook vol trots. Aansluitend kwam de vraag “Mogen we dan nu chocomel?” en werd het samenzijn voortgezet op het terras bij de aula, waar herinneringen werden gedeeld. Toen ik naar mijn auto terugliep viel mijn oog op een goede kennis van de overledene die muziek stond te maken bij het graf. Na zijn goedkeuring maakte ik bovenstaande foto en luisterende ik naar zijn mooie, gezongen, woorden. Wat een bijzondere uitvaart..
