‘In ons vak gaat het vooral om de familie’
Er is één zekerheid in het leven: iedereen krijgt ooit met een sterfgeval in de familie of kennissenkring te maken, zolang het niet jezelf betreft. Daarom is het maar goed dat er uitvaartondernemers zijn. Uit cijfers van de Kamer van Koophandel blijkt dat het aantal bedrijven werkzaam in de uitvaartbranche de afgelopen vijf jaar toe nam met maar liefst 35 procent, van 2034 in 2015 naar 2746 eind 2020. Gemiddeld over Nederland zijn er ruim 15 uitvaartondernemers per 100.000 inwoners actief. De trend daarbij is meer kleinschaligheid: eenmanszaken zijn geen uitzondering. Esther Laan (42) van Strikt Persoonlijk uit Utrecht startte in 2013, Iede Hoorn (35) heeft zijn uitvaarzorgbedrijf in Amsterdam sinds 2018. Beiden vertellen gepassioneerd over hun beroep en over uitvaarten in coronatijd.
Een hele week over de vloer
,,Wij hebben het er thuis nooit over”, aldus Laan, die daarom graag vertelt over haar werk. ,,In ons vak gaat het vooral om de familie. Je komt daar een hele week over de vloer, dat is heel intiem. Elke keer hoor je weer een bijzonder verhaal.” Laan verloor haar vader op haar vijftiende. ,,Op mijn twintigste had ik best al veel uitvaarten meegemaakt. Het vak was daarmee niet ongewoon voor mij.” Na haar studie geschiedenis kwam ze in een salesfunctie terecht. ,,‘Je bent te lief voor dit vak’, hoorde ik wel eens van mijn collega’s.” En met een glimlach: ,,Dat mag nu wel.” Laan leerde het vak van Saskia Koffijberg en werd mede-eigenaresse. ,,Saskia is inmiddels geëmigreerd naar Australië dus nu run ik het bedrijf alleen.” Dat betekent samenwerken met diverse partijen, zoals bijvoorbeeld het regelen van een uitvaartcentrum en een rouwauto. ,,Maar eerst ga je naar de familie toe, zodat er goed voor de overledene wordt gezorgd”, vervolgt Laan. ,,Op de eerste dag ga je met de nabestaanden om de tafel en breng je ter sprake wat er op de kaart moet staan, of er begraven of gecremeerd wordt. Je bespreekt het rouwbezoek en de bloemen. En ondertussen reserveer ik een uitvaartcentrum.” In de dagen erna komen zaken als de catering, muziek en sprekers aan bod. ,,Ik bel alle sprekers. Druk ze op het hart niet meer dan vijfhonderd woorden te gebruiken. Daarmee heb je de essentie. Vaak durven mensen niet goed, maar ik maak hen dan duidelijk dat iedereen het kan. Alle mensen vinden jou lief als je je verhaal hebt verteld. En praat niet door als het je even teveel wordt.”
Traditionele koffie met cake achteraf is allang achterhaald
Iede Hoorn noemt het opzetten van zijn eigen bedrijf zijn ‘beste keus ever’. ,,Ik neem alle tijd om aandacht aan families te geven. Ik merk dat zij dat fijn vinden. Je bent een week lang part of the family. Je ontzorgt hen.” Tegelijkertijd betrekt hij hen er bij. ,,Zorg dat ze bezig zijn met de uitvaart. Laat hen bijvoorbeeld adressen schrijven voor de kaarten.” Hoorn vloog tot zijn dertigste de wereld over, leerde zo allerlei soorten culturen kennen en besloot toen echt iets voor de mensen te gaan doen. ,,Ik groeide op in een buurt met heel veel oude mensen. Je keek om naar hen. Mijn overgrootmoeder overleed toen ze bijna honderd was. Ik kwam heel vaak bij haar op bezoek. Ik mocht, als enige van haar honderd achterkleinkinderen bij het sluiten van de kist zijn. Dat maakte indruk.” Het traditionele beeld van de uitvaart met ontvangst in de aula, de dienst en vervolgens de koffie met cake is allang achterhaald volgens Hoorn. ,,Ik woon aan een van de grachten in Amsterdam, net als veel andere Amsterdammers. Dus maak ik uitvaarten naar je laatste rustplaats over het water mogelijk. Veel crematoria en begraafplaatsen liggen hier bovendien aan het water.”
Corona: niet kunnen knuffelen is een hard gelag
Afgelopen jaar waren er door de coronacrisis veel minder mensen welkom om afscheid te nemen van de dierbaren. Toch was er nog veel mogelijk vinden zowel Laan als Hoorn. ,,Tijdens de eerste golf mochten er maar dertig mensen bij zijn”, vertelt Hoorn. ,,Ik heb een keer aan 250 betrokkenen gevraagd om selfies te maken. Die heb ik uitgeprint en opgehangen tijdens de rouwdienst.” Met een streaming, erehaag of video is ook veel mogelijk. ,,Maar niet kunnen knuffelen is een hard gelag”, beaamt Laan. ,,Ik hoop dat dit goed gaat in de rouwverwerking.”
Een vak apart
Mond op mondreclame bezorgt zowel Laan en Hoorn voldoende klandizie. ,,Mensen komen weer terug”, ervaart Hoorn. ,,De aanbevelingen op mijn website helpen daarbij”, weet Laan. Het vak moet je natuurlijk wel liggen. ,,Het is een 24/7-job. Je hebt altijd een tweede telefoon bij je”, vertelt Hoorn. ,,Je wordt soms ’s nachts gebeld. Maar dat hoort bij het ondernemerschap.” ,,Je moet heel erg van je vak houden, want je moet altijd aan staan”, vindt Laan. Beiden hebben zelf wel nagedacht over hun eigen dood. ,,Leg het hoe dan ook vast op papier”, adviseert Hoorn.
Bron: Telegraaf – 19 januari 2021
