Terug naar overzicht

Een laatste boottocht

De 33-jarige Iede Hoorn verzorgt uitvaarten over water. ,,Het is een heel bijzondere manier om afscheid te nemen van een geliefde. De rust van het water werkt ontspannend. Troostend zelfs.”

Goed in de lak ligt de Dame van Amstel te glimmen in de zon. „Stap aan boord”, zegt uitvaartondernemer Iede Hoorn (33) op de steiger van de Kromhoutwerf in Amsterdam. In de langgerekte, klassieke salonboot loopt hij naar het achtersteven en wijst: „Daar staat de kist bij een wateruitvaart.”

Familie en vrienden zitten op banken met kussens eromheen. „Ze omringen hun dierbare met liefde”, vertelt hij. „Nadat de kist aan boord is getild, varen we naar een begraafplaats of crematorium met aanlegsteiger. Zoals Zorgvlied of De Nieuwe Noorder in Amsterdam. Een wateruitvaart is rouwvervoer over water. Het kan in elk seizoen.”

„Het is heel bijzonder, de stilte van het water en op de achtergrond de reuring van de stad. Het geeft rust en troost. Laatst heb ik de wateruitvaart van een oude man verzorgd. Hij woonde altijd aan het water, had boten en veel gevaren. Zijn kinderen ook. Een familie die van het water houdt. Hoe mooi, als een overledene een laatste tocht over het water kan maken! Uit-vaart, het woord zegt het al.”

„De sfeer aan boord is ontspannen. Mensen delen herinneringen. Met een hapje en drankje. Laatst speelde een violiste. Soms zie ik mensen hun koffiekopje op de kist zetten. Heel ongedwongen, fantastisch is dat!” 

Schipper Alfred Vellekoop van rederij Belle maakt de touwen los. Hij stuurt het schip soepel door de grachten. „Voel je dat? We varen dwars door Amsterdam, maar je hebt niet het idee dat je in een drukke stad bent. Waarom zou je met een rouwauto de hectiek van de weg trotseren als het ook per boot kan?” De Dame van Amstel glijdt onder bruggen door en passeert het Scheepvaartmuseum, Nemo en het Amstel Hotel. Kinderen dobberen in opblaasbootjes. „Vergeet niet om je heen te kijken, het is zo mooi!”, roept Iede. Begin deze maand trok hij de aandacht met een ’oefenwateruitvaart’ in Haarlem en Heemstede.

Jong
Hoe raakte hij zo jong in de uitvaartbranche verzeild? Hij strijkt de donkere krullen uit zijn gezicht. „Ik was vijftien toen mijn docent levensbeschouwing een excursie naar een uitvaartcentrum organiseerde. Veel klasgenoten vonden het eng, maar ik wilde juist het naadje van de kous weten.”

Na een studie Sociaal Pedagogisch Werk belandt hij als steward in de luchtvaart. „Dat deed ik met veel plezier, vloog de hele wereld over, maar er knaagde iets. Wil ik over tien jaar nog steeds koffie en thee in de lucht serveren?” Alles verandert, nu drie jaar geleden, als hij naar de sportschool fietst. Zijn oog valt op een bord: ’Hier wordt een multicultureel uitvaartcentrum gebouwd’. „Ik dacht terug aan die schoolexcursie, hoe interessant ik die vond. Opeens vielen alle puzzelstukjes op z’n plek.” Hij leert de kneepjes van het vak, ’van luchtvaart naar uitvaart’, en op 1 oktober 2018 start hij zijn eigen onderneming. „Prompt overleed op 2 oktober mijn oma en een week later mijn opa. Toen voelde ik echt hoe het is om nabestaande te zijn.”

Positief
Hoe hij binnenkomt bij nabestaanden? „Gewoon zoals ik ben, positief. Ik maak het niet zwaarder dan het al is. Kwestie van aanvoelen. Mijn missie is om mensen erdoorheen te slepen. Ik ontzorg en luister. Ze mogen mij 24/7 bellen, appen en mailen.”

Onvergetelijk is zijn eerste Surinaamse begrafenis. „Prachtig om een bazuinkoor op de begraafplaats te zien spelen, met dansende mensen om de kist.” Nabestaanden laat hij veel zelf doen. „Zo fijn als ze bij de verzorging van de overledene zijn. Dat gaat je helpen bij de verwerking. Jij bent erbij als moeder voor de laatste keer wordt aangekleed. Je raakt haar nog een keer aan. Je kunt wat doen.”

Zijn visie? „Denk ’out of the box’. Hoe kan ik, samen met nabestaanden, ervoor zorgen dat iemand een persoonlijk en waardevol afscheid krijgt?” Hij noemt de uitvaart van een jonge man. „Honderden bezoekers vormden een erehaag. ’Verdient hij een applaus?’, vroeg ik de vrouw naast me. ’Als iemand het verdient, is hij het’, zei ze. Ik begon met klappen en iedereen deed mee. Kippenvel. Het zijn die kleine dingen.”

Wateruitvaart in de lift
De wateruitvaart is bezig met een opmars. Iede Hoorn Uitvaartzorg is vooral actief in Noord-Holland: „Via de Amsterdamse grachten varen we naar begraafplaats Zorgvlied, of via het Noordhollandsch Kanaal naar begraafplaats en crematorium De Nieuwe Noorder. Vanuit Haarlem varen we over het Spaarne naar de gemeentelijke begraafplaats in Heemstede”, vertelt hij. „Wateruitvaarten verzorg ik op vele plekken in het waterrijke Noord-Holland. Denk aan Volendam, Hoorn, Haarlem, Alkmaar, Huizen, Loosdrecht. Veel uitvaartlocaties liggen bij het water met een aanlegsteiger.” De ondernemer werkt onder meer samen met rederij Belle, die over vijf duurzame salonboten beschikt. „De motor krijgt energie van zonnepanelen op het dak en vaart 100 procent emissievrij.”

Na minimaal één maand kan vanaf de boot de as worden verstrooid in open zee of een rivier. „Qua prijs is rouwvervoer over water vergelijkbaar met de huur van rouwauto’s. Wat bijvoorbeeld kosten scheelt is als mensen zelf de kist laten dragen.”

Uit het Noordhollands Dagblad van zaterdag 24 augustus 2019.

Iede Hoorn

Mijn naam is Iede Hoorn, 35 jaar oud. Ik werk als uitvaartverzorger, veel in Amsterdam, maar daarnaast verzorg ik uitvaarten door heel Nederland. Elke keer ga ik de uitdaging aan om, samen met de nabestaanden, een zo waardig en zo persoonlijk mogelijke uitvaart te verzorgen.

Uitgelichte berichten

Geen uitgelichte berichten gevonden