Een moeilijk woord, een prachtige methode. Met thanatopraxie bedoelen we dat het lichaam niet hoeft te worden gekoeld (en dus niet ijskoud wordt), maar op een lichte manier wordt gebalsemd. Zodat de staat waarin het lichaam zich verkeerd langer behouden blijft, de ontbinding wordt tijdelijk stilgelegd.

Wat houdt het in?
Voor de thanatopraxie behandeling wordt een kleine opening gemaakt in de hals waarbij een conserveringsvloeistof wordt toegediend en lichaamseigen vloeistoffen worden afgevoerd ( transfusie ). Tijdens deze behandeling wordt het lichaam gemasseerd, vlekken en verkleuringen verdwijnen veelal en daarmee ziet de overledene er natuurlijker uit.

Licht balsemen bij baby’s en kindjes
Met name bij overleden baby’s en kindjes kan het lichaam snel achteruit gaan. Licht balsemen is een optie om het ontbindingsproces stil te zetten. Na het balsemen blijft het lichaam voor ongeveer 10 dagen zacht, draagbaar en knuffelbaar. Ook behoudt het kindje zijn of haar roze huidje en verdwijnen paarse vlekjes. Het kindje kan in zijn of haar eigen bedje blijven en heeft dus geen koeling meer nodig.

Punten ter overweging bij thanatopraxie:

• De overledene hoeft niet op een koelplaat en wordt daardoor niet ijskoud.
• De aanblik van het gebalsemde lichaam is minder confronterend.
• De behandeling kan onder voorwaarden thuis worden uitgevoerd.
• Het is een intensieve/ invasieve behandeling en duurt ongeveer 1,5 uur.
• Juist omdat het lichaam langer mooi blijft, is het voor sommige nabestaanden moeilijker om te accepteren dat de overledene er niet meer is.
• Er zijn kosten verbonden aan een behandeling.

Prachtige methode
Mijn ervaring is dat het een prachtige methode is, omdat het lichaam niet ijskoud wordt en de dierbaren zich niet druk hoeven te maken over de achteruitgang van het lijf. Voornamelijk bij jonge mensen en baby’s wordt het steeds vaker gedaan, ook al is het voor de meeste mensen nog vrij onbekend.

Wanneer een lichaam naar het buitenland gaat of terugkomt van het buitenland naar Nederland is het vaak ook nodig dat het lichaam gebalsemd wordt. In dit geval spreken we van balsemen en niet van lichte balseming, de methode is hetzelfde maar de conservering sterker.

Voor al uw overwegingen en vragen over thanatopraxie kunt u mij bereiken via het telefoonnummer 06 28 85 97 96 of via e-mail.

Het type rouwauto, en de kleur van de auto, kunnen van veel betekenis zijn op de dag van het afscheid. Het kan een uitvaart allure geven, sfeer, karakter of juist lucht en kleur. Omdat een auto zó passend kan zijn voor de persoon die overleden is, kan het een positieve herinnering geven op een vaak zo verdrietige dag. In deze blog vindt u inspiratie over de verschillende mogelijkheden in rouwauto’s.

Opties kleur rouwauto

Zwart is allang niet meer de standaard. Een rouwauto of de begeleidende auto kan ook wit, grijs, lichtblauw, donkerblauw, zilver of zelfs rood of roze zijn. Bij een specifieke wens in kleur zijn er vele mogelijkheden te realiseren.

Rolls-Royce, Mercedes, of een stoere Volvo of authentiek Volkswagen busje
Naast verschillende kleuren zijn er ook meerdere merken te huren als rouwauto of als begeleidende auto. U kunt hierbij denken aan een statige Rolls-Royce, een mooie Mercedes of stoere Landrover of Volvo. Maar ook een campertje zoals een Volkswagen busje is een auto die tegenwoordig vaker ziet, passend voor bijvoorbeeld iemand die graag de wereld ontdekte met zo’n busje. De Volkswagenbusjes of andere Oldtimers kunnen op hun manier weer een hele andere sfeer geven aan de dag van het afscheid.

Op de foto’s kunt u zien hoe verschillend de uitstraling is met een ander type rouwwagen. Het vertelt iets over de persoon.

Eigen vervoer

Ook ben ik een groot voorstander van eigen vervoer als rouwvervoer. Persoonlijker wordt het niet. Ik heb in de jaren dat ik werk als uitvaartondernemer de mooiste uitvaarten met origineel rouwvervoer voorbij zien komen. Eigen vervoer op een uitvaart kan het nóg passender maken, het voelt vertrouwelijk. Het geeft een bepaalde laagdrempeligheid en charme aan het geheel.

Een voorbeeld is dit gezin dat de hele wereld rond heeft gereisd in hun camper. De camper maakte ook de laatste reis voor de moeder van het gezin bij de uitvaart (zie bovenstaande afbeelding). Maar ook deze witte Renault waarbij de kist met spanbanden op het dak werd gebonden door de dierbaren zelf:

Of deze rode Volvo van meneer die perfect diende als rouwwagen. Het gaf de dag lucht, karakter en kleur:

Ik hoop dat deze voorbeelden u kunnen helpen en inspireren bij de keuze van een passende rouwauto. Voor vragen over de mogelijkheden rondom rouwwagens of andere vragen kunt u contact opnemen met mij via het telefoonnummer 06 28 85 97 96 of via e-mail.

Jong, talentvol, geliefd. Met de wereld aan hun voeten en elkaar aan hun zijde. De wereld heeft twee dappere strijders verloren, wat een golf van verdriet teweeg heeft gebracht. Maar die golf van verdriet, kan niet bestaan zonder een zee van liefde.

Wat een eer dat ik dit afscheid mocht begeleiden.

AMSTERDAM – Iede Hoorn uit Amsterdam en Aisha Krako-Bransen uit het Friese Aldeboarn maakten de overstap van de luchtvaart naar de uitvaart. Waar ze eerst mensen ontmoetten waarmee ze een korte en intensieve relatie aangingen tijdens de vlucht, doen ze dat nu vanuit een diepere laag bij het afscheid. Bovendien hebben ze een belangrijke missie: ze willen aandacht voor ‘de dood’, het bespreekbaar maken. Zodat ze nog meer mensen kunnen helpen in het rouwproces. En ze willen laten zien dat een afscheid ook licht, sprankeling en ontzettend bijzondere en waardevolle momenten in zich heeft.

‘We willen de uitvaart uit de taboesfeer halen’
Hun carrièreswitch is volgens de ondernemers logischer dan vaak wordt gedacht. ‘We vinden het heel fijn om mensen te verzorgen en het hen naar de zin te maken’, vertelt Aisha. ‘Net zoals bij het regelen van een uitvaart, sta je ook in de luchtvaart onder tijdsdruk. En bij beide beroepen kom je veel verschillende mensen van diverse culturen tegen, waarmee je een kortstondige, intensieve relatie aangaat.’ Iede knikt instemmend. Beiden zijn hun hart achterna gegaan. Iede is nu zelfstandig uitvaartondernemer en autoriteit op het gebied van wateruitvaarten. Aisha is live uitvaartmuziek-expert.

Iede en Aisha willen de dood en de uitvaart uit de taboesfeer halen. ‘Een bruiloft wordt heel uitgebreid voorbereid, terwijl een uitvaart heel snel geregeld moet worden. Het overvalt mensen’, legt Aisha uit. ‘Vaak hebben de nabestaanden geen idee wat de wensen van de overledene waren. Het zou heel mooi zijn om dit tijdens het leven besproken te hebben.’ ‘Ook is vaak niet duidelijk wat er allemaal mogelijk is, vult Iede aan. ‘Als uitvaartondernemer is het ontzettend belangrijk om alle mogelijkheden te bespreken. Zodat nabestaanden kunnen terugkijken op een waardig afscheid, wat hen verder helpt in het rouwproces. Daarom willen wij heel graag laten zien dat het anders kan en anders mag. Een uitvaart hoeft geen copy paste-ervaring te zijn die altijd op ongeveer dezelfde manier uitgevoerd wordt. De overledene én de nabestaanden verdienen meer en beter. Ze verdienen een afscheid die voor altijd een bijzondere en blijvende herinnering zal zijn. Eentje die echt bij de overleden persoon past, een ode aan zijn of haar geleefde leven. Dit kan zoveel schoonheid geven aan een afscheid.’

Denken in oplossingen
Het meedenken met de nabestaanden is typerend voor Iede. ‘Creativiteit is echt mijn ding. Zo wilde een familie bijvoorbeeld heel graag een witte kist met gouden handgrepen, maar er was een heel beperkt budget. Ik heb toen voorgesteld om een blanke kist te bestellen en deze met elkaar wit te verven. Bij de Action hebben ze vervolgens een goudkleurige spray gekocht voor de handvaten. Het resultaat was prachtig.’ Datzelfde geldt voor de bloemstukken. ‘Je kunt voor een standaard bloemstuk kiezen, maar je kunt de bloemen ook met elkaar uit de eigen tuin of de tuin van een overledene plukken. Met precies die bloemen waar de overledene altijd zó van genoot. Zo maak je het boeket nog persoonlijker.’

Aan een familie die het erg jammer vond dat er door de coronamaatregelen maar weinig mensen op de uitvaart aanwezig mochten zijn, stelde hij voor om alle bekenden een vouwpakketje van een kraanvogel te sturen. ‘Mensen konden de vogel zelf vouwen en er een wens opschrijven. Van alle vogels is een kleurige slinger gemaakt, die door de familie in de aula is gehangen. Zo was iedereen er toch een beetje bij.’

Met muziek emoties overbrengen
Ook Memories Uitvaartmuziek, dat Aisha samen met haar man Peter runt, voegt een bijzondere ervaring aan een uitvaart toe. ‘Livemuziek tijdens afscheidsdiensten is nog niet zo bekend. Het zit niet in onze cultuur’, legt Aisha uit. ‘Mensen zijn bang dat ze met livemuziek een feestje van een uitvaart maken. Maar dat is een misvatting. Livemuziek kan uitbundig, maar ook heel sober en ingetogen zijn. Met muziek kun je juist heel veel emoties overbrengen en troost bieden. Wij voegen een heel bijzonder moment aan het afscheid toe.’

Iede en Aisha hopen dat mensen op een andere manier naar een uitvaart gaan kijken. ‘Als iemand heel vrolijk in het leven stond, waarom zou je diegene dan herdenken met een hele sombere uitvaart? De mogelijkheden zijn eindeloos. Niets hoeft; alles mag. Na afloop van een uitvaart kun je champagne schenken met allerlei delicatessen, maar koffie met cake is natuurlijk ook prima.’

– Amsterdams Dagblad – 3 juni 2021 –

Iede Hoorn (35) is uitvaartverzorger bij Iede Hoorn Uitvaartzorg, @iedehoornuitvaartzorg.

“Negen jaar vloog ik als steward de wereld over, ik was altijd met mensen in de weer, maar uiteindelijk miste ik toch iets, een doel. Ik liep een keer mee met een uitvaartverzorgster en toen wist ik meteen dat dit vak bij mij past; ik wil mensen ontzorgen tijdens een voor hen zó kwetsbaar moment, en ze helpen bij het regelen van een onvergetelijk afscheid. Want dat mag, een afscheid mag prachtig en onvergetelijk zijn! Ik praat altijd eerst met nabestaanden over wie de overledene was, dan begint er vervolgens van alles te borrelen. Mensen bepalen zelf hoe ze het willen, maar ik reik ideeën aan en geef wat sturing. Zo wilde een familie met een klein budget heel graag een witte kist met gouden grepen, ik stelde voor een eenvoudige kist te bestellen die ze vervolgens zelf wit schilderden, met een spuitbus werden de grepen goud gespoten. 

Mensen weten het vaak niet, maar je hoeft niet met een zwarte rouwauto naar een uitvaartcentrum, je kunt de kist ook per bakfiets rondrijden, met een paardenkoets door de stad, of met een boot over de grachten. Een familie wilde graag dat hun overleden vader thuis opgebaard zou worden, maar hij woonde drie hoog achter in de Jordaan, dus zorgde ik voor een verhuislift zodat hij tot het laatste moment thuis kon blijven. 

Een handje bloemblaadjes op de kist in plaats van een handje zand, traditionele Surinaamse dragers met live muziek of champagne en oesters in plaats van koffie en cake, een mand of een doek in plaats van een kist, alles mag en kan. De enige regel is dat de overledene binnen zes werkdagen wordt begraven of gecremeerd.

Natuurlijk is dit werk wel eens zwaar, er is veel verdriet, maar ik hoor ook veel mooie en grappige verhalen. Een week lang ben ik intensief betrokken bij een familie en word ik toegelaten in hun leven, dat blijf ik heel bijzonder vinden. Ik deel foto’s van uitvaarten via social media, altijd in overleg met de nabestaanden. In het begin kreeg ik daar veel kritiek op, het zou niet respectvol zijn, maar dat lijkt te veranderen. Inmiddels heb ik veel volgers op Instagram en ik laat de mensen zien hoeveel schoonheid er verscholen zit rondom de dood. Ik hoop er de dood meer bespreekbaar mee te kunnen maken en mensen te inspireren om al tijdens hun leven na te denken over hun afscheid.”

– Het Parool – Zaterdag 22 mei 2021 –

Het Scheepvaartmuseum. Dit indrukwekkende monumentale gebouw dateert uit 1656 aan het Kattenburgerplein in Amsterdam. Deze locatie ademt scheepvaart, historie, liefde voor boten en voor water.

Meneer deelde deze liefde. Hij woonde aan het water en voer het liefst iedere dag. Hij hield van roeien, maar als de wind goed stond ging hij ook graag een stuk zeilen. Meer dan passend was dan ook deze locatie van het Scheepvaartmuseum, die verschillende prachtige ruimtes heeft waar de afscheidsdienst kan worden gehouden.

Na de afscheidsdienst in het Scheepvaartmuseum werd de overledene naar de salonboot gedragen door 6 dragers, gekleed in friswit en spijkerblauw, hetgeen het bijna doet ogen als 6 matrozen. Deze kleding van de dragers is geen standaard keuze, vaak zijn ze gekleed in zwart. Maar hoe anders had het beeld geweest als de dragers ook hier in het zwart waren gekleed? Het had eigenlijk niet gepast. Het wit van de het indrukwekkende pand, het blauw van het water, en de kleding van de dragers, het hout van de kist én van de salonboot maken het tot een geheel. Een kloppend geheel.

Meneer werd vergezeld door zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Omringd door dierbaren ging deze laatste tocht over zijn geliefde Amstel, naar Zorgvlied.

‘Maar ik kan toch niet zonder mijn vrouw?’Toen zijn vrouw van 85 overleed, ging meneer stuk van hartverscheurend verdriet. Twee dagen later overleed ook hij. Dit echtpaar heeft hun huwelijk voltooid, letterlijk ’totdat de dood hen scheidt’. Maar volgens mij zullen zij voor altijd samen zijn.

Twee kisten, twee levens samen geleefd, één gedeeld hart ♥️.
Wat een liefde!

k weet hoe belangrijk het is om jezelf te kunnen zijn, om jezelf te mogen zijn, om de vrijheid te kunnen voelen in alle keuzes die je maakt. Die vrijheid neem ik mee in het organiseren van de uitvaarten, zo ook bij de roze. Een roze afscheid mag flamboyant, groots, gedurfd. In alle kleuren van de regenboog. Er mag een statement worden neergezet, met powerful speeches, designer-bloemstukken en met grote vlaggen gedragen door de erehaag.

Maar het kan ook subtiel, met een klein detail zoals een mooi roze lintje aan de rouwauto. Of er wordt gevaren door de grachten waarbij er een stop wordt gemaakt bij het, voor sommige zeer betekenisvolle, homomonument in Amsterdam.

Alles kan en mag. Zolang het maar past bij de levenswijze en levensstijl van de overledene. Dat het afscheid eer doet aan wie degene was. Met oog voor, als ik voor mezelf spreek, het toch wel vaak lastigere en dappere levenspad die hij of zij bewandeld heeft. Hoe iemand zijn leven heeft geleefd, alles wat hij of zij heeft meegemaakt, dat mag op een prachtige manier terugkomen in het afscheid.

❤️?????

Soms heb je van die momenten dat je je ineens realiseert: er is zoveel moois in het leven om van te genieten. Om van te houden. Om dankbaar voor te zijn. En soms realiseer je je dat pas als iets er niet meer is.

Deze sprankelende vrouw, moeder van twee kinderen, geliefde van haar vrouw, was ondernemend, reislustig, sociaal. Ze had de wereld aan haar voeten, stond in haar kracht. Was zelfs from scratch een groot huis aan het bouwen. Ze genoot van het leven. Ze had lief. En ze deed dit voluit.

Het afscheid van deze jonge vrouw, of beter gezegd de manier hoe zij in ’t leven stond, gaf mij zo’n realisatiemoment.

Geniet. Heb lief. En doe dit voluit ?.

Soms is het de eenvoud die het zo bijzonder maakt.

Je afscheid vanuit je eigen thuis. Omringd door je vrouw en kinderen. De kist werd met touwen vastgemaakt op een normale auto (waarbij ook even een krukje nodig was) omdat ze weten dat jij niet van rouwauto’s hield. En dan uitgezwaaid door de buurtjes, die een erehaag vormden, op een toevallig o zo wonderschone witte dag in Amsterdam ?.